ไปแสวงธรรมค้นหาความสงบที่ประเทศทิเบต

ประเทศทิเบต ได้รับฉายาว่า หลังคาโลก เนื่องจากตั้งอยู่บนความสูง 3,650 เมตรจากระดับน้ำทะเล ถูกปกคลุมไปด้วยอากาศอันแห้งหนาวเย็น ชาวธิเบตมีวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์ในแบบฉบับของตนเอง รวมทั้งมีความโดดเด่นของการพัฒนาทางด้านสติปัญญาและจิตใจเป็นอย่างสูง เช่น การมีภาษาเป็นของตัวเอง และมีผลงานศิลปะอันงดงามน่ามหัศจรรย์

เป็นต้น นอกจากนี้ชาวทิเบตยังนับถือศาสนาพุทธนิกายตันตระยาน ซึ่งมีความคล้ายคลึงกับประเทศภูฏาน ประชาชนชายของทิเบตกว่าเดินเข้าสู่ศาสนา วัดประกอบไปด้วยคัมภีร์โบราณเก่าแก่มากมาย อีกทั้งพลเมืองก็นับถือศาสนาพุทธอย่างเคร่งครัด จนถึงขนาดได้รับฉายาว่า แดนแห่งพระธรรม ทำให้ผู้มาเยือนหลายๆคนมีเป้าหมายในการมาคือแสวงธรรม ทำจิตใจให้เกิดความสงบ

ถ้าพูดถึงการมาแสวงธรรมที่ทิเบต ก็ย่อมชวนให้นึกถึงวัด และวัดที่มีชื่อเสียงจนได้รับการยกย่องว่าศักดิ์สิทธิ์ที่สุด ได้แก่วัดโจคัง หรือวัดต้าเจ้าซื่อ เมื่อเดินเข้าไปสิ่งแรกที่สัมผัสได้ทันที คือกระแสแห่งความเชื่อมั่นของมหาชนชาวทิเบตจำนวนมหาศาล ซึ่งมาเดินจงกรมทักษิณาวัตร ตรงถนน 8 เหลี่ยมอันโอบล้อมในบริเวณรอบวัดโจคังแห่งนี้ จากความพลุกพล่านของทั้งนักท่องเที่ยวและพ่อค้าแม่ค้าซึ่งขายของอยู่บริเวณรอบวัดโจคัง ไม่ได้ทำให้ความศรัทธาและการเดินทางมายังวัดแห่งนี้ ของชาวทิเบตลดลงไปเลยแม้แต่น้อย จุดเด่นของวัดโจคัง คือ ก้งล้อแห่งมนตราบวกกับเสียงของลูกประคำที่ผู้ศรัทธาถืออยู่มือนิ้วก็ขยับไปตามจังหวะ ส่วนปากก็ภาวนาไปอย่างไม่รู้จบ ‘โอม มณี เป เม หุม’ ซึ่งเป็นบทสวดที่ชาวทิเบตนิยมใช้สวดเพื่อยึดถือในชีวิตจิตใจ จิตวิญญาณ ซึ่งทำให้สัมผัสได้ถึงความศรัทธาอันแรงกล้า ดังนั้นแล้ว วัดโจคังจึงเปรียบเสมือนวัดที่เป็นศูนย์รวมความศรัทธาของชาวทิเบตอันไม่อาจเสื่อมคลาย

ภายในวัดประกอบไปด้วย พระประธานซึ่งเป็นพุทธรูปองค์ใหญ่ มีความสูงประมาณ 3 เมตร คือ โจโวศากยมุนี โดยพระพุทธรูปองค์นี้ ได้รับความเคารพนับถือสูงสุดจากชาวทิเบต ส่วนเรื่องราวอันทำให้วัดโจคังขึ้นชื่อว่าเป็นวัดศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของทิเบต คือ หากย้อนไปในอดีตทหารเรดการ์ด ของกองทัพประชาชน ในช่วงปฏิวัติวัฒนธรรมของจีน เดินทางยกกำลังมาหมายทำลายวัดวาอาราม รวมทั้งสถานที่สำคัญทางศาสนาแห่งเมืองลาซาจนพังพินาศไปหมด แต่ทหารเรดการ์ด กลับไม่กล้าแตะต้องวัดโจคังเลยแม้แต่น้อย เนื่องจากเกรงกลัวสิ่งศักดิ์สิทธิ์รวมทั้งหวาดหวั่นต่ออภินิหารของวัดแห่งนี้นั่นเอง สำหรับชาวทิเบตแล้ว พวกเขามีความผูกพันกับวัดโจคังมาตั้งแต่โบราณ ถ้าใครได้มีโอกาสมาไหว้พระ ณ วัดนี้สักครั้งในชีวิต ถือว่าเป็นบุญอันยิ่งใหญ่มหาศาล